# علایم و تشخیص التهاب گوش - دانشنامه دوستداران حقیقت
سفارش تبلیغ
صبا ویژن

# علایم و تشخیص التهاب گوش

ارسال‌کننده : دانش دوست در : 87/11/17 11:0 صبح

ارائه ای از  دانشنامه دوستداران حقیقت

درد گوش

در
مطلب قبلی درباره "عوامل ایجاد کننده التهاب در گوش خارجی" برای شما صحبت
کردیم. حال علایم این بیماری و چگونگی تشخیص آن را برای شما بیان می کنیم.

علایم این بیماری کدام است؟

التهاب
ایجاد شده به دنبال عفونت در مجرای گوش باعث ایجاد درد می شود، بنابراین
درد از علایم شایع این بیماری می باشد. خروج ترشحات به دنبال التهاب زیاد
از دیگر علایم شایع است. از علایم دیگر می توان به قرمزی مجرا و اطراف
لاله گوش اشاره کرد. در بعضی از موارد که شدت بیماری بیشتر است ممکن است
غدد لنفاوی اطراف گوش هم متورم شوند و درد از ناحیه لاله و مجرای گوش
فراتر رفته و در نیمه سر هم درد ایجاد کند. شدت درد بسته به شدت بیماری می
تواند زیادتر شود.

افزایش تورم می تواند باعث بسته شدن مجرای گوش
به طور نسبی یا به طور کامل شده که در آن موقع بیمار به طور معمول کاهش
شنوایی پیدا می کند. این کاهش شنوایی از نوع انتقالی است، یعنی عصب گوش
سالم می باشد، ولی انتقال صوت از فضا به گوش داخلی دچار مشکل می شود. قابل
ذکر است که این التهاب و عفونت در خیلی از مواقع بدون هیچ علت خاصی اتفاق
می افتد.

راه های تشخیص این بیماری کدام است؟

در تشخیص
التهاب گوش خارجی، به طور معمول سؤالی که بیشتر برای پزشکان پیش می آید،
تشخیص افتراقی التهاب گوش خارجی با التهاب گوش میانی می باشد، چون هر دوی
این بیماری ها علایم مشابهی دارند.

مجرای گوش

علائم مشابه در التهاب گوش خارجی و التهاب گوش میانی:

گوش
درد از مهم ترین علایم این دو بیماری است. در هر دو، شنوایی ممکن است کم
شود؛ در هر دو، طول دوره ی گوش درد کوتاه می باشد و در نتیجه ممکن است
پزشک و بیمار را به شک بیاندازد و ایجاد مشکل کند.

تفاوت های التهاب گوش خارجی با التهاب گوش میانی:

با وجود تشابه علایم این دو بیماری، درمان و برخورد با این دو بیماری، متفاوت می باشد. در التهاب گوش میانی، تجویز آنتی بیوتیک سیستمیک ضروری است و حتما باید بیمار درمان سیستمیک یا خوراکی یا تزریقی
بگیرد، ولی در التهاب گوش خارجی، اصولا نیازی به درمان با آنتی بیوتیک
سیستمیک نیست و به طور معمول سیر بیماری در التهاب گوش خارجی بهتر از
التهاب گوش میانی می باشد.

از
عوامل مهم افتراق این دو بیماری، فصل ابتلا به آن بیماری می باشد. التهاب
گوش میانی به طور معمول در زمستان و فصل سرما بیشتر می باشد، ولی التهاب
گوش خارجی در فصل گرما شیوع بیشتری دارد.

کسانی که مبتلا به التهاب گوش میانی می شوند به طور معمول تب دارند،
ولی در التهاب گوش خارجی به طور معمول تب وجود نداد، به عبارتی تب در
التهاب گوش میانی شایع تر از گوش خارجی می باشد. در التهاب گوش میانی، در
معاینه پرده صماخ توسط پزشک، هیچ گونه علایمی مشاهده نمی شود، ولی در
التهاب گوش خارجی، پرده صماخ به طور معمول خوب است و در معاینه مجرای گوش،
به طور معمول علایم عفونت نشان داده می شود.

در کسانی که التهاب
گوش میانی دارند، دستکاری و حرکت دادن لاله گوش درد را زیاد یا کم نمی
کند، ولی در کسانی که التهاب گوش خارجی دارند، هر گونه حرکت دادن و
دستکاری در مجرای گوش، باعث ایجاد درد می شود.

ادامه دارد...

دکتر محمد صادقی- متخصص گوش و حلق وبینی

استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران



منبع.موسسه تبیان
http://daneshname3.ParsiBlog.com/




کلمات کلیدی : تغذیه و سلامت، انواع بیماری ها و درمان آنها، گوش و حلق و بینی، درمان بیماری های گوش وحلق وبینی